De Orlando Bloom look-a-like die niet durfde te praten I

Lieve vrienden, het is weer tijd voor een anekdote. Zoals wel meer van mijn verhaaltjes, begon ook deze op Tinder. Ongeveer anderhalf jaar geleden swypte ik naar rechts en matchte met een jongen die op zijn foto's wat weg heeft van Orlando Bloom. Deze Orlando look-a-like stuurde me een berichtje, we chatte wat en zette het gesprek al snel voort op WhatsApp. We hadden dagelijks contact en ik begon hem steeds interessanter te vinden. We leken echt een click te hebben, maar afspreken kwam er steeds maar niet van.

Terwijl ik normaal gesproken vrij snel uitgekeken ben op jongens als we alleen maar appen, blijft Orlando me boeien. Mijn Mr. Bloom komt slim, serieus, spannend en sexy over en we hebben de meest uiteenlopende gesprekken. Ik begin het idee te krijgen dat ik hem steeds beter leer kennen en echt een band met hem aan het opbouwen ben.

Op koningsnacht app ik hem dat ik op Rembrandtplein ben en tot mijn grote verbazing blijkt hij daar ook uit te hangen. We spreken af om te meeten bij De Kroon. Na drie maanden dagelijks contact, ga ik hem dan eindelijk in het echt ontmoeten! Gezien het koningsnacht is, heb ik al een een paar drankjes achter de kiezen dus echt zenuwachtig ben ik niet, maar ik ben wel reuze benieuwd. Zou hij in het echt ook zo op Orlando Bloom lijken? Gaat hij mij wel leuk vinden? Wat moet ik zeggen? Geef je een kus, knuffel of handje bij de eerste ontmoeting? Gaat het awkward worden? omg?

Als mijn vriendinnetje en ik De Kroon binnenlopen, zie ik hem meteen. Wat gelijk opvalt, is dat hij een stuk kleiner is dan hij gezegd had. Hij blijkt helemaal niet langer te zijn dan ik, maar zelfs een stukje kleiner. Beetje een afknapper maar omdat we al zo veel contact hebben gehad, vergeef ik het hem.

Zodra ik hem en zijn vrienden nader, springt er een hele lange jongen op me af die vrij brutaal met me begint te "flirten". Hij maakt me niet zo subtiel duidelijk dat we voor elkaar gemaakt zouden zijn en nu meteen lange baby's moesten gaan maken. Deze charmeur blijkt een vriend te zijn van mijn WhatsApp buddy. Persoonlijk vind ik het vrij ongepast om een vrouw zo te benaderen maar ik vind het eigenlijk nog raarder dat je een meisje aanspreekt waar een vriend van je mee bezig is. Maar het aller raarst aan deze hele situatie vind ik dat mijn Orlando look-a-like er niet eens iets van zegt! Het lijkt hem niet uit te maken dat iemand me zo voor zijn neus weg probeert te kapen. Dat lengte verschil wil ik nog wel goed praten, maar dit vind ik toch echt een serieuze afknapper...

Nadat ik die lange gozer duidelijk gemaakt heb dat lange baby's met hem maken niet op mijn planning voor de avond staat, blijven mijn vriendinnetje en ik nog een beetje bij de jongens in de buurt hangen in de hoop dat Orlando eens een keer een move maakt. Nou ben ik zelf niet te verlegen om stappen te zetten, maar ik wil wel dat een man ook een beetje moeite voor me doet. Hij weet dat ik geïnteresseerd ben, anders zou ik niet zo lang met hem appen. Door naar De Kroon te komen en gelijk naar hem toe te lopen, heb ik naar mijn mening nog even extra duidelijk gemaakt dat ik wel even een praatje met hem wil maken maar de laatste stap moet hij toch echt zelf gaan zetten.

Helaas komt er weinig tot niets uit mijn fake filmster en na een tijdje houden mijn vriendinnetje en ik het voor gezien. We gaan de dansvloer op en staan al snel te babbelen met twee knappe koppies. We dansen en drinken met onze nieuwe aanwinsten en Orlando laat niks meer van zich horen.

De volgende ochtend poppen er ineens wel weer berichtjes op van meneertje Bloom. Dat hij me in het echt alleen maar mooier vond, en dat het geweldig is dat ik langer ben dan hij, dat hij me alleen maar leuker is gaan vinden en dat hij meer tijd met me had willen doorbrengen. Huhhhh denk ik, wat zit die gast nou weer slap te lullen? Als je tijd met me had willen doorbrengen, had je wellicht heel misschien eventueel een gesprek met me kunnen aanknopen, denk je niet?

Op dit punt in het verhaal ben ik vrij geïrriteerd over de hele situatie. Ik probeer te bedenken wat ik nou eigenlijk irritanter vind. 1. Het feit dat hij op WhatsApp zo leuk leek maar in het echt korter was, suffer was en niet eens met me durfde te praten of 2. Dat hij me gewoon voor zijn neus liet wegkapen door zijn sukkelige vriend en vervolgens door de knapperds waar mijn vriendin en ik uiteindelijk mee geëindigd zijn.

Begrijp me niet verkeerd; ik wil heus niet ineens volledig geclaimd worden door een gozer die ik nog nooit eerder in levende lijve ontmoet heb, dat zeker niet. Maar ik verwacht van een vent toch wel dat hij een beetje moeite voor je doet. Dat die innerlijke jager naar boven komt en hij er alles aan doet om jou voor zich te winnen. Of dat hij op zijn minst zijn vriend erop aanspreekt dat het een ontiegelijk ongepast is om mij op zo'n manier aan te spreken.

Na dit hele tafereel ben ik toch wel meer dan een beetje afgeknapt op mijn verlegen vriendje en het contact wordt minder. Af en toe appt hij me nog wel, maar de goede gesprekken zijn verleden tijd.

Nu denken jullie natuurlijk; waarom val je ons lastig met verhalen over een flapdrol die je anderhalf jaar geleden hebt leren kennen? Nou waarde vrienden, dit verhaal krijgt nog een staartje.


Reacties

  1. Ben benieuwd naar dat staartje! Vroeger heel vroeger, was ik online actief op een forum. Iemand uit de buurt was daar ook actief en kwam mij tegen met stappen. Hoorde ik de dag erna ook pas, want hij durfde geen hoi te zeggen �� En een andere keer liet ie een vriend hoi zeggen. Hoe eng kunnen we zijn??

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk geschreven! Ik ben ook wel erg benieuwd wat voor staartje dit heeft gekregen. Ik kan me voorstellen dat het een afknapper voor je is. Hij heeft genoeg gelegenheid gehad om je toch aan te spreken en zich te excuseren voor zijn lange vriend. Maar misschien is dit ook wel een wat verlegen jongen, en siert hem dit juist...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten