Na een eindeloze cocktailtasting, all you can eat sushi en een paar caipirinha slushies nam mijn collega de verstandige beslissing om naar huis te gaan. Ik ben natuurlijk alles behalve verstandig dus pak ik mijn telefoon erbij. Ik app een paar (potentiële) scharrels tot er eentje reageert dat hij wel zin heeft in een drankje. Ik ken hem van een restaurant waar ik laatst at en hij ons bediende. Hij trok mijn aandacht omdat hij de gerechtjes met zo veel passie uitlegde en ja een man met passie is naar mijn mening al snel aantrekkelijk. We spreken af bij een café waar ik normaalgesproken nooit kom. Ik ga aan de bar zitten en bestel een cocktail. Cocktails bestellen is iets wat ik eigenlijk alleen maar kan afraden in de kroeg op de hoek maar ik drink geen bier en wijn is meestal een nog slechter idee in dit soort tenten dus ga ik toch voor de cocktail specialiteit va de bartender.
Halverwege mijn mier zoete St Germain Spritz zie ik mijn date eindelijk binnen lopen. Hij is kleiner dan ik me herinner en ik merk meteen dat ik hem eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk vind. Desalniettemin zet ik mijn breedste glimlach op en begroet hem vrolijk. Hij komt naast me zitten en besteld een biertje. Hij komt van een verjaardag en vertelt dat hij bijna een maatje meegenomen had. "Was toch juist gezellig geweest!" zeg ik enthousiast in een verwoede poging om deze hele situatie iets minder op een date te doen lijken. Hij kijkt me verbaasd aan en stamelt iets in de trant van "nee zou juist super ongemakkelijk worden"
We babbelen een beetje over werk, sterren-restaurants en mooie hotels terwijl we op een veel te hoog tempo onze drankjes naar binnen gieten. Als zijn glas leeg is wil hij roken. Ik wil niet in de koud staan dus blijf achter aan de bar. Ik zucht zo diep dat de bartender me bezorgd aankijkt. Ik pers er nog een glimlachje uit om hem gerust te stellen en bestel nog maar een "cocktail".
Wanneer ik mijn date weer binnen zie komen, valt me op dat hij eigenlijk al bijna niet meer kan lopen. Ik vraag me af waarom hij überhaupt gekomen is. Daten na een verjaardag is altijd een slecht idee. Hij loopt op me af en probeert me te zoenen. Ik duw hem voorzichtig van me af en probeer uit te leggen dat je niet aan de bar hoort te zoenen. Hij knikt begripvol om het vervolgens gewoon weer te proberen. Zoenen aan de bar vind ik overigens echt niet kunnen maar gebruik het in dit geval vooral als excuus om maar niet die dunne droge lipjes op de mijne te hoeven voelen.
Als hij weer naast me zit, komt er een man binnen. Hij ziet eruit als een verdwaalde viking en begroet mijn date alsof het zijn verloren zoon is. Uit hun gesprek maak ik op dat ze elkaar net hebben gesproken tijdens het roken. De man is een Fin maar spreek Duits tegen mijn date. Mijn date lijkt er bar weinig van te verstaan en antwoordt in een mix van onverstaanbaar Engels en Nederlands. De viking blijft maar praten over een biertje dat ze niet hebben in dit café. Na drie keer vragen heeft de bartender het nog steeds niet en erger ik me groen en geel. Mijn date merkt dat ik het gehad heb en begint zijn nieuwe vriend te verdedigen. "Is toch prachtig! Echt een heerlijke vent dit"
Ik schud mijn hoofd en draai me weg van de twee dronkenlappen die over me beginnen te fluisteren.
Ondanks dat ze hun best doen om hun geheime gesprek stilletjes te voeren vang ik precies op wat ik niet wil horen. Hoe lekker ik ben, wat een geluksvogel hij wel niet is en dat hij me maar eens alle hoeken van de kamer moet laten zien vanavond want arrogante meisjes als ik willen eigenlijk niets liever dan op hun plek gezet worden.
Ik maak aanstalte om te gaan. Mijn lieftallige date betaalt en we lopen naar de fiets. "Op naar de volgende kroeg!" roept hij. Ik vraag me af waarom hij denkt dat ik daar nog zin in heb maar hij heeft wel gelijk. Ondanks dat ik geen zin heb in hem, heb ik wel zin in een Jordanese kroeg, Hazes en een paar jenever appelsap.
Als we richting de Westerstraat fietsen hoop ik dat ik wat vrienden tegenkom die me kunnen verlossen van deze disasterdate. De wind in mijn haren geeft me een heel klein beetje hoop dat vanavond misschien toch nog gezellig kan worden. Ik kijk naast me en zie mijn kleine date met zijn kleine lipjes naar me lachen. Ik schrik. Niet van hem maar van zijn stuur dat ineens in het mijne haakt. Ik doe mijn ogen dicht en laat de ellende over me heen komen. Voor ik het weet lig ik midden op de Westerstraat languit op het asfalt voor een vol terras.
Ik kijk naast me; mijn date ligt geplet onder onze twee fietsen. Ik doe mijn ogen weer dicht maar als ik ze voor de tweede keer open doe lig ik nog steeds op straat. Ik sta op en kijk om me heen. Twee grote jongens bevrijden mijn dronken date vanonder onze fietsen en ik staar beduusd in de rondte. Als ik merk dat het halve terras van het tapas restaurant waar we voor staan bezorgd is opgestaan, begin ik hysterisch te lachen. Het terras lacht mee. "Oh gelukkig ze kunnen erom lachen" hoor ik. Waarna ze weer rustig gaan zitten met hun glaasje sangria.
Als ik de volgende dag het hele verhaal aan mijn schoonheidsspecialiste vertel kan ze haar lachen niet inhouden. "Dus je bent op je bek gegaan in plaats van op je bek gepakt!" proest ze uit
Halverwege mijn mier zoete St Germain Spritz zie ik mijn date eindelijk binnen lopen. Hij is kleiner dan ik me herinner en ik merk meteen dat ik hem eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk vind. Desalniettemin zet ik mijn breedste glimlach op en begroet hem vrolijk. Hij komt naast me zitten en besteld een biertje. Hij komt van een verjaardag en vertelt dat hij bijna een maatje meegenomen had. "Was toch juist gezellig geweest!" zeg ik enthousiast in een verwoede poging om deze hele situatie iets minder op een date te doen lijken. Hij kijkt me verbaasd aan en stamelt iets in de trant van "nee zou juist super ongemakkelijk worden"
We babbelen een beetje over werk, sterren-restaurants en mooie hotels terwijl we op een veel te hoog tempo onze drankjes naar binnen gieten. Als zijn glas leeg is wil hij roken. Ik wil niet in de koud staan dus blijf achter aan de bar. Ik zucht zo diep dat de bartender me bezorgd aankijkt. Ik pers er nog een glimlachje uit om hem gerust te stellen en bestel nog maar een "cocktail".
Wanneer ik mijn date weer binnen zie komen, valt me op dat hij eigenlijk al bijna niet meer kan lopen. Ik vraag me af waarom hij überhaupt gekomen is. Daten na een verjaardag is altijd een slecht idee. Hij loopt op me af en probeert me te zoenen. Ik duw hem voorzichtig van me af en probeer uit te leggen dat je niet aan de bar hoort te zoenen. Hij knikt begripvol om het vervolgens gewoon weer te proberen. Zoenen aan de bar vind ik overigens echt niet kunnen maar gebruik het in dit geval vooral als excuus om maar niet die dunne droge lipjes op de mijne te hoeven voelen.
Als hij weer naast me zit, komt er een man binnen. Hij ziet eruit als een verdwaalde viking en begroet mijn date alsof het zijn verloren zoon is. Uit hun gesprek maak ik op dat ze elkaar net hebben gesproken tijdens het roken. De man is een Fin maar spreek Duits tegen mijn date. Mijn date lijkt er bar weinig van te verstaan en antwoordt in een mix van onverstaanbaar Engels en Nederlands. De viking blijft maar praten over een biertje dat ze niet hebben in dit café. Na drie keer vragen heeft de bartender het nog steeds niet en erger ik me groen en geel. Mijn date merkt dat ik het gehad heb en begint zijn nieuwe vriend te verdedigen. "Is toch prachtig! Echt een heerlijke vent dit"
Ik schud mijn hoofd en draai me weg van de twee dronkenlappen die over me beginnen te fluisteren.
Ondanks dat ze hun best doen om hun geheime gesprek stilletjes te voeren vang ik precies op wat ik niet wil horen. Hoe lekker ik ben, wat een geluksvogel hij wel niet is en dat hij me maar eens alle hoeken van de kamer moet laten zien vanavond want arrogante meisjes als ik willen eigenlijk niets liever dan op hun plek gezet worden.
Ik maak aanstalte om te gaan. Mijn lieftallige date betaalt en we lopen naar de fiets. "Op naar de volgende kroeg!" roept hij. Ik vraag me af waarom hij denkt dat ik daar nog zin in heb maar hij heeft wel gelijk. Ondanks dat ik geen zin heb in hem, heb ik wel zin in een Jordanese kroeg, Hazes en een paar jenever appelsap.
Als we richting de Westerstraat fietsen hoop ik dat ik wat vrienden tegenkom die me kunnen verlossen van deze disasterdate. De wind in mijn haren geeft me een heel klein beetje hoop dat vanavond misschien toch nog gezellig kan worden. Ik kijk naast me en zie mijn kleine date met zijn kleine lipjes naar me lachen. Ik schrik. Niet van hem maar van zijn stuur dat ineens in het mijne haakt. Ik doe mijn ogen dicht en laat de ellende over me heen komen. Voor ik het weet lig ik midden op de Westerstraat languit op het asfalt voor een vol terras.
Ik kijk naast me; mijn date ligt geplet onder onze twee fietsen. Ik doe mijn ogen weer dicht maar als ik ze voor de tweede keer open doe lig ik nog steeds op straat. Ik sta op en kijk om me heen. Twee grote jongens bevrijden mijn dronken date vanonder onze fietsen en ik staar beduusd in de rondte. Als ik merk dat het halve terras van het tapas restaurant waar we voor staan bezorgd is opgestaan, begin ik hysterisch te lachen. Het terras lacht mee. "Oh gelukkig ze kunnen erom lachen" hoor ik. Waarna ze weer rustig gaan zitten met hun glaasje sangria.
Als ik de volgende dag het hele verhaal aan mijn schoonheidsspecialiste vertel kan ze haar lachen niet inhouden. "Dus je bent op je bek gegaan in plaats van op je bek gepakt!" proest ze uit
Reacties
Een reactie posten