Ruim twee jaar
geleden toen ik nog een stuk onschuldiger was dan ik nu ben swipete ik voor het eerst fotootjes naar
links en rechts op Tinder. Tussen
alle mannen met grote vissen, badkamer selfies en groepsfoto’s op festivals
kwam ik Maurits tegen. Volgens zijn profiel is Maurits vijftien jaar ouder dan
ik, schrijver en eindredacteur van twee magazines. Gezien ik rond die tijd net
mijn eerste blog-post geschreven had leek Maurits me wel een interessant figuur
om op z’n minst even mee te chatten.
Zodoende tik ik
enthousiast het hartje aan en hoppa we zijn een match. We kletsen wat over niks
en over van alles en wisselen al snel nummers uit. Op Whatsapp krijg ik dan eindelijk zijn schrijvers-kant te zien. Hij
typt hele alinea’s over wat hij allemaal wel niet met me zou willen doen en ik
begin te gloeien als ik zijn berichten lees. Ik laat hem eerst geloven dat ik
de kuisheid zelve ben waarop hij me belooft zich niet direct aan me te
vergrijpen tijdens onze eerste date. We teasen
elkaar nog een beetje tot ik met mijn telefoon in mijn hand en een geile blos
op mijn wangen in slaap val.
Later die week
besluiten we dat het mooi geweest is met al dat gezwijmel op Whatsapp en dat het tijd is om elkaar
eens in het echt te bewonderen. Hij belooft me ’s middags een update te geven over het verloop van
zijn dag en een tijd en plek voor de grootse ontmoeting.
Ik wacht vol
spanning op een berichtje van Maurits maar als ik dan eindelijk wat van hem
hoor is het niet wat ik gehoopt had; er is iets gebeurd waar hij direct een
nieuws bericht over moet gaan schrijven dus helaas kan onze date niet doorgaan.
Teleurgesteld maar begripvol antwoord ik hem dat we elkaar dan maar op zaterdag
moeten zien. Hier gaat hij gelukkig direct mee akkoord waardoor ik me niet meer
zo gedumpt voel.
Ook zaterdag komt
er een werk gerelateerde situatie tussen en lopen we elkaar wederom mis. Ik
geef Mau nog een laatste kans om zijn gezicht te laten zien en hij beloofd
volgende week naar me toe te komen. Gezien ik nog thuis woonde, zorg ik ervoor
dat we onze rendez-vous plannen op
een avond waarop mam en zus de hort op zijn.
“Drie maal is
scheepsrecht” denk ik terwijl ik me een paar dagen later klaar sta te maken om
de verleidelijke schrijver dan eindelijk in levende lijve te ontmoeten. Ik doe
een leuk jurkje aan, zet m’n haren in de krul, steek wat kaarsen aan en plof
met een glaasje wijn neer op de bank. Ik heb al zeker een uur niks meer gehoord
van Meneer de afzegger maar ga er vanuit dat hij dit keer toch echt zal komen
opdagen. Helaas blijkt niets minder waar. Ook dit keer krijg ik last-minute een afzeg bericht.
Ik vraag me
hardop af of ik wellicht gecatfishet
word en besluit dan dat ik geen zin, tijd en energie heb om in zo’n drama te
belanden dus meld ik Maupie dat ik het voor gezien houd. “Drie keer afzeggen is
mijn limiet” schrijf ik. “Het was leuk om wat gekletst te hebben maar daar
blijft het bij.”
En daar bleef het
ook bij tot vorige week, twee jaar na de drie mislukte pogingen. Ineens duikt
mijn oude Tinder-match op in mijn Inner Circle app. We raken weer aan de
praat en ondanks de eerdere slechte ervaring, merk ik dat ik toch nog
geïnteresseerd ben in Maurits. Hij vraagt naar mijn columns, geeft me wat
advies en begint af en toe voorzichtig weer wat geile berichtjes te sturen.
Mijn
nieuwsgierigheid en ordinaire geilheid winnen het van mijn verstand en ik
besluit Mau toch nog een kans te geven. We spreken af om aanstaande zondagavond
laat wat te drinken. Ik heb die avond een etentje en zal hem laten weten
wanneer ik beschikbaar ben. Eindelijk heb ík een keer de touwtjes in handen
denk ik.
Als ik na mijn
etentje om elf uur in de tram van Slotervaart richting Amsterdam centrum zit
laat ik meneer weten dat ik er klaar voor ben. We hebben nog geen locatie
afgesproken dus ik vraag hem waar hij op me zit te wachten. Gek genoeg ben ik
toch weer verbaasd als ik geen antwoord krijg van de mysterieuze schrijver. Ik
stap uit bij Rembrandsplein en dwaal wat rond tussen de dronken toeristen.
Ik vind het ’s
avonds vaak lekker om nog even door Amsterdam te fietsen of lopen. Beetje
mensen kijken terwijl je over de betoverend mooie grachten slentert, het klinkt
misschien suf maar ik houd er van. Vanaf Rembrandplein loop ik die avond door
de Utrechtse straat richting mijn tramhalte om dan toch maar naar huis te gaan.
Als ik de
Prinsengracht nader, gaat mijn telefoon. Mijn ogen vallen bijna uit m’n hoofd
als ik zie dat het Maurits is die me probeert te bereiken. Ik neem op om zijn
smoesjes aan te horen. Sorry sorry, meeting dit, artikel dat alles wat hij zegt
klinkt herkenbaar. Twee jaar geleden heb ik tenslotte al drie keer naar zijn
mooie excuusjes geluisterd. Uiteindelijk vraagt hij waar ik ben. Ik ga net de
brug over en laat hem weten dat ik op de Utrechtse straat loop. Aan de andere
kant van de lijn hoor ik hem ongelovig lachen; “Daar woon ik!” roept hij vol
enthousiasme. “Waar ben je precies?” Ik stop met lopen om te bekijken waar ik ben.
“Ik sta nu voor een bruine kroeg geloof ik” zeg ik twijfelachtig. “Je
maakt een grap” zegt hij “daar woon ik boven!”
Ik kijk omhoog en
inderdaad, ik zie Maurits zijn hoofd door het raam steken. “Bovenste bel
schat!” roept hij en voor ik het weet zit ik dan toch tegenover de schrijver
met het drukke bestaan. Hij is echt, precies zoals op de foto. Geen catfish
maar dus toch gewoon een man die zijn baan rete belangrijk vindt en zelfs
midden in de nacht nog de deur uit zou gaan voor een goed artikel. Hij maakt
een Gin-Tonic voor me en steekt er
met beleid een gedroogd stukje grapefruit in. We proosten en ik neem meteen een
grote slok om even bij te komen van deze gekke toevaligheid.
We babbelen wat
over eerdere Tinder-dates, Parijs en
ons leeftijdsverschil. Hij is precies wat ik me voorgesteld had; zo
zelfverzekerd dat anderen het misschien zouden omschrijven als arrogant,
welbespraakt en een absolute bal. Hij praat veel en terwijl ik braaf luister
vraag ik me af of hij me aan mijn haar zal trekken als hij me vanachter neemt.
Als hij opstaat
om onze glazen bij te vullen, loop ik hem achterna. In de keuken ga ik dichtbij
hem staan en kijk hem aan. Hij snapt de hint en leunt naar voren voor onze
eerste kus. Ik voel meteen dat hij dominant is en laat per ongeluk al een zacht
kreun geluidje ontsnappen. Hij sleurt me mee terug zijn woonkamer in en vraagt
of hij eindelijk mijn billen mag zien. Ik lach ondeugend naar hem en draai me
om. Voor de gelegenheid had ik zwarte jarretels en kousen aangedaan dus trek ik
trots mijn rokje omhoog. Hij streelt
mijn kont eerst voorzichtig en geeft me dan plagend een tik op mijn billen. Als
ik me weer omdraai staat hij op uit zijn stoel en maakt vlug zijn riem los. “Ga
zitten” zegt hij met hese stem.
Zittend in zijn
fauteuil, kijk ik omhoog. Onze ogen vinden elkaar en ik blijf hem aankijken
terwijl hij zijn lul tevoorschijn haalt. “Kijk er maar naar meisje” zegt hij op
een sexy doch dwingende toon. Ik laat mijn blik afdalen en zie een
bovengemiddeld grote penis vlakbij mijn gezicht pontificaal naar voren steken.
Ik ben zo verbaasd dat ik een soort zenuwachtig giechel geluid maak.
Hij kijkt me
trots aan en zegt: “En? Heb ik gelogen?” Ik snap even niet waar hij het over
heeft en kijk verward van zijn jonge heer weer omhoog naar zijn gezicht. “Het
is toch een grote’ zegt hij “Eh, ja redelijk” zeg ik voorzichtig. “Nou dan heb
ik toch niet tegen je gelogen toen ik vertelde dat ik een mooie grote penis
heb.” zegt hij breed glimlachend. Ik zeg zachtjes dat hij het nooit zo
nadrukkelijk over zijn zaakje gehad heeft. “Oh” zegt hij ineens een stuk
verlegener. “Nou goed” gaat hij verder “Je ziet het nu toch” Ik knik en lik
heel voorzichtig het topje van zijn lul.
Als ik voorstel
om van plek te wisselen, gaat hij weer in zijn grote stoel zitten en zak ik
voorzichtig tussen zijn benen op mijn knieën. Voor ik zijn lul in mijn mond
neem, kijk ik hem ondeugend aan. De verlegenheid van net is compleet verdwenen,
in zijn ogen zie ik alleen nog pure geilheid. Als ik hem begin te verwennen
kreunt hij luid. Ik pijp hem tot hij heftig klaarkomt en kijk hem dan tevreden
en een tikkeltje trots aan.
“Weet je zeker
dat je echt pas drieëntwintig bent?” vraagt hij ongelovig. Ik moet lachen en
knik terwijl ik zijn zaad doorslik. Hij kijkt lichtelijk onthutst om zich heen
en vertelt me dat hij normaal nooit klaarkomt tijdens orale seks. Ik geef hem
een knipoog en zeg dat hij niet zo moet lullen; “Dat zeg je gewoon zodat ik het
volgende keer weer doe.” Hij verzekerd me dat het geen mooie praatjes zijn en
dat ik gewoon een uitzonderlijk getalenteerde mond heb. Ik lach en zeg ”Heb ik
in ieder geval ook niet gelogen…”
Reacties
Een reactie posten